تولدت مبارک زندگی من

من شاعر نیستم خب پس اگه زیاد جالب نشده به بزرگی خودت ببخش

دیگه از روزی که عاشق شدم شعرم میگم برا دل خودم

و اما یه دلنوشته ناقابل دارم که از دل خودمه و حرفای دل خودمه که تقدیمت میکنم

تنها چیزی که از خدا میخام اینه که سال دیگه تولدتو کنار هم جشن بگیریم

به نام خدای دختری که اسفند ماهیست

فکر کردن به تو یعنی زندگی یعنی عشق

گذر از سخت ترین پستی و بلندی های زندگی با معجونی به اسم خاطر تو بس آسان و زیباست

ای دوست داشتنی ترین یاد آور من

ای امید بخش ترین شخصیت عالم امکان

بودنت را من بی نهایت دوست دارم

اگرچه دور از هم , اگرچه گذر هر ثانیه به قدر یک قرن

لکن کورسوی نوری است که هر لحظه درخشنده تر از قبل شده و قلبم را به تپش وا میدارد

نوری که مرا زنده به یاد تو و لحظه ی دیدار نگه میدارد

برای وصف دوست داشتنت کماکان در دایره ی لغاتم موردی یافت نکرده ام

زمان .....

زمان بخاطر این همه انتظار از هردوی ما عذر میخواهد

عذرش پذیرفتنی است .... چرا که این فاصله لازمه ی جاودانه تر شدن عشق من و توست

چه با تو , چه بی تو .. تا ابد دوستت دارم هرچند که با تو دنیای دیگریست

سالروز زمینی شدنت مبارک ای فرشته ی آسمانی من